Begeleidende tekst ‘Commissie EBOR van 11 november 2024 over Zuidelijke Ontsluitingsweg’

Sinds een jaar wordt er volop gediscussieerd over nut, noodzaak en een mogelijk tracé voor een nieuwe zuidelijke ontsluitingsweg tussen de N798 en N303. Eind 2023 stelde de gemeenteraad het voorlopig tracé (deels) vast, voor een ander deel is opdracht gegeven tot nadere verkenning.

CDA doet volop mee aan de discussie: In maart 2024 bezochten we de gebiedsatteliers in de Blokhut en in juni 2024 gingen we op bezoek bij de Vrienden van Huinen. Na de zomer bezochten we de informatieavond in de Aker en de technische avond in het gemeentehuis. Ook organiseerden we een drukbezochte inloopavond in het Verenigingsgebouw in Huinen.

De voorbereidende commissiebespreking in de commissie EBOR heeft plaatsgevonden op maandag 11 november 2024. De bijdrage van het CDA leest u hier terug.

Het CDA Putten gaat de wijken van onze mooie gemeente in. We willen elke maand een andere wijk bezoeken om daar te praten over alles wat daar in die wijk leeft en wat de bewoners en ondernemers bezighoudt. We zoeken telkens een centrale plek op in de wijk om elkaar te ontmoeten.

We komen graag in contact met elkaar, wij zorgen voor koffie, thee en wat lekkers! Hou onze website en sociale media in de gaten voor de volgende editie! En moeten we hoognodig in uw buurt komen praten? Laat het ons weten via info@cdaputten.nl

CDA is een partij met veel trouwe leden. Deze keer mochten wij op bezoek bij een zeer trouw lid dat ook veel heeft gedaan voor onze partij en de boeren in de streek. Druk met het inpakken en opruimen van de spullen vanwege een aanstaande verhuizing mocht ik op bezoek bij Jan Verhoef.

Jan Verhoef, een geboren Puttenaar ( 19-5-1950 ), en altijd gewoond hebbende op de Leemburgerweg nummer 5. Hij werd daar geboren als derde in een gezin met vier kinderen. Maar omdat Jan de enige zoon was werd hij gezien als opvolger van het bedrijf van zijn vader. Geboren tijdens de hooibouw. Maar deze werd stilgelegd voor een borrel omdat er een zoon was geboren. Jan was een rustige jongen die niet veel zei maar wel veel dacht. Een hekel had aan ruzie. Al deze eigenschappen draagt Jan nog steeds bij hem en heeft hij, gedurende zijn leven, gebruik van gemaakt.

Jan groeide op en kon redelijk goed leren. Maar toch koos hij ervoor om de Landbouwschool te gaan doen. Dit tot ergernis van zijn toenmalige meester omdat die vond dat hij naar de Mulo moest gaan. Waarom Jan deze beslissing nam weet hij nog steeds niet en hij ziet het als sturing van boven. Door de gezondheid van zijn vader was Jan met 16 al verantwoordelijk voor het bedrijf. Dit bestond toen nog alleen uit koeien. Maar Jan had lol met varkens en begon daar mee te werken en uit te breiden. Op 4 oktober 1973 trouwde hij met zijn vrouw Riekie, waar hij tot op de dag van vandaag, nog steeds geen spijt heeft gehad. Ze mochten ouders worden van 4 dochters en inmiddels ook grootouders van 11 kleinkinderen.

Naast de boerderij had Jan veel interesse in bestuurlijke taken. Zo heeft hij 27 jaar bestuurswerk gedaan voor de Geldersche Maatschappij van Landbouw, is hij jarenlang druk geweest met de verhuur van overheidsgrond aan kleinere boeren en heeft hij 31 jaar in het waterschap geholpen met allerlei taken. Jan was naast boer ook echt een bestuurder en dat vond hij leuk. Ooit kwam er iemand voor Jan aan de deur en vroeg Riekie waar hij was. Hij is in de WW zie Riekie tegen deze persoon. Deze persoon vond het vreemd dat een boer in de WW zat en vroeg wat ze bedoelde. Toen zei Riekie Weer Weg. Hij draaide daarom zijn bedrijf, dat sinds 1981 alleen uit varkens bestond, dan ook met een medewerker. Want ook het schoolbestuur werd 12 jaar gevuld met Jan en ook de kerk deed een verzoek op zijn kwaliteiten. Voor de kerk is hij ook al jarenlang actief voor de boeldag. De laatste resten staan nog in de schuur.

Voor het CDA was Jan ook jarenlang actief. Naast trouw lid was hij in de jaren 90 ook bestuurslid. In 1998 werd Jan zelfs raadslid en dit heeft hij 8 jaar lang gedaan. Door de ziekte van Riekie heeft hij daar afscheid van genomen. Jan heeft zich daarna nog jarenlang ingezet rond de verkiezingen. Al was het maar met het plakken van de borden en de opslag daarvan.

Als je Jan vraagt waar hij trots op is, heeft hij net als veel CDA’ers, wat problemen met dit woord. Ook hij zou het graag veranderen in dankbaar. Hij geeft aan dan terug te kijken op een mooi leven waar in hij veel mocht doen voor anderen. Zijn mooie gezin maar vooral ook Riekie zijn vrouw. Dingen die hij mocht krijgen en waar hij nog steeds heel dankbaar voor is.

Als boer ga je niet zoveel op vakantie en dat is nog steeds zo. Jan en Riekie zijn wel in het buitenland geweest ( Frankrijk, Roemenië, Israël) maar echt een favoriet heeft hij niet. Nu gaan ze vaak een paar dagen even fietsen maar veel langer is het niet. Maar ze genieten er wel van.

Op gebied van lezen heeft Jan nog wel een voorkeur voor “ouderwetse” streekromans. Je weet al dat men is bekeerd aan het einde maar het leest wel makkelijk. Jan zal nooit boeken lezen over oorlog e.d. omdat hij slecht tegen onrecht kan. Met betrekking tot muziek en film heeft Jan geen enkele voorkeur omdat hij daar niet in is geïnteresseerd. Dat wil niet zeggen dat Jan veel tijd overheeft. Hij is

nog steeds druk met de Snuffelhal van de kerk ( website en penningmeester ) maar het gebruik van een computer vindt hij ook leuk. Hij probeert allerlei dingen uit en heeft zelfs de eerste website van het CDA gemaakt in het verleden. Daarnaast is fietsen een hobby van hem die hij graag doet.

Als we Jan vragen naar waar hij van onder de indruk is, komt zijn ware aard naar boven. Hij geeft direct aan dat de verruwing van de samenleven hem grote zorgen baart. Men wil niets meer oplossen volgens Jan maar allen met conflicten hun gelijk halen. Dit zie je terug in alle gedragingen van de mens. Daarnaast is Jan onder de indruk van de natuur en de schepping. Ondanks dat we er niets aan kunnen doen gaat het maar voort. We kunnen er vaak niet bij met ons verstand. Kijk maar naar het weer. We willen het wel voorspellen maar kunnen het nog steeds niet.

In de politiek ziet Jan dezelfde verruwing als in de samenleving. De politiek is tegenwoordig links of rechts en het midden valt helemaal weg. Terwijl het midden vaak de oplossing is voor het vermijden van het conflict en het zoeken naar een oplossing. Daarnaast ziet Jan dat, door het gevoerde beleid, rijk steeds rijker wordt en arm steeds armer. Dus ook daar valt het midden weg en dat is slecht voor de samenleving.

Voor de CDA’ers wil hij meegeven dat men beter en bewuster moet nadenken over de gevolgen die beslissingen in de politiek in een breed opzicht met zich meeneemt. De nu gemaakt beslissingen zijn vaak niet gebaseerd op lange termijn visies maar meer adhoc oplossingen. Veel van deze beslissingen lossen dan ook niets op maar maken de problemen alleen maar groter.

Al met al was het een leuke ochtend bij Jan en Riekie en wij danken ze dan ook voor de medewerking. We wensen ze veel succes met de verhuizing.

Op bezoek bij..

Je hebt personen die een taak uitvoeren die veel tijd en energie kosten en waar ze in de publieke belangstelling staan. Wij vergeten echter vaak de persoon erachter. Want zonder deze persoon kan de diegene, die iedereen kent en die de zware taak uitvoert, in het geheel niet functioneren. We zeggen dan ook vaak “O ja, dat is de man of vrouw van die bekende persoon”. In dit artikel wil ik het echter omdraaien. Wij mochten op bezoek bij Iris van den Hoorn. De vrouw die er voor zorgt dat wij als CDA trots mogen zijn op onze wethouder. Ik wil haar zeker niet benoemen als de vrouw van onze wethouder omdat ik haar inbreng in het geheel dan volledig zouden onderschatten.

Iris werd 36 jaar geleden geboren in Putten. Ze legde, zonder direct op te vallen, de basisschool en middelbare school ( Groevenbeek Ermelo ) af. Daarna besloot ze te gaan studeren in Zwolle. Ze deed de opleiding SPH. Iris is en was een rustige dame met muzikaal talent en leefde een leuk leven. In Zwolle kwam ze Jim tegen die, wat verrassend, ook in Putten woonde. Echter de wijze van leven was op dat moment niet geheel in lijn zullen we maar zeggen. De vonk sloeg echter wel over en ze werden een gelukkig stel. Beide werkzaam in de zorg. Ze mochten een mooi gezin stichten met drie geweldige kinderen ( Bram, Sara en Tomas).

Iris is na haar opleiding eerst gaan werken bij ’s Heerenloo en later in de oudere zorg. Op dit moment is ze jeugd maatschappelijk werker. Ze begeleid ouders in allerlei trajecten die te maken hebben met opvoeding en zorg rond de kinderen. Maar wat ze vooral doet is mensen helpen de juiste wegen te bewandelen m.b.t. de wetten die er zijn. Op deze wijze zorgt ze voor de link tussen de vraag en aanbod vanuit de overheid. Ze doet dit onafhankelijk voor de gemeente Putten via Stimenz.

Iris heeft vanaf haar 18de jaar eigenlijk altijd CDA gestemd. Bij haar thuis gebeurde dat ook. Maar Iris vond het CDA ook het beste bij haar passen met standpunten rond rentemeesterschap en gezin. De standpunten zijn niet extreem links of rechts maar lekker in het midden. Tevens is er respect voor de zorg. Voor het CDA heeft ze, volgens haar zelf, nog niet zo veel gedaan. Maar wij weten beter. Ze helpt ons met de campagnedagen. Heeft de foto’s gemaakt voor de website. Maar het belangrijkste is dat ze Jim de ruimte en mogelijkheden biedt om te doen, wat hij in zijn functie als wethouder moet doen, zonder zich direct zorgen te hoeven maken of thuis alles is geregeld. Iris geeft zelf aan best meer te willen doen maar door de laatst genoemde taak is dat niet mogelijk. Tevens is ze druk in de kerk en speelt ze in de band van de kerk.

Als wij vragen waar ze trots op is wordt het stil. “Ik vind het woord trots een moeilijk woord met een , voor mij, verkeerde associatie” zegt Iris. Iris vindt het lastig te laten zien dat ze iets goeds heeft gedaan. Het komt wat patserig over en dat is iets wat niet bij haar past. Ze gebruikt liever het woord Dankbaar. Iris is Dankbaar voor de kinderen en haar man. Maar ook voor het feit dat ze in haar werk het verschil kan maken voor mensen die in de problemen zitten.

Gelukkig hebben we ook wat luchtige vragen in het assortiment en zo komen we op de favoriete vakantiebestemming van Iris. Het antwoord is eenvoudig “Strand en zee”. Waar maakt niets uit als het maar bij de kust is. Ze zijn vaak naar Zeeland geweest maar ook in andere landen is het de favoriet. Bij de zee ervaart Iris de oneindigheid van de wereld met de grote horizon en vergezichten. Daarnaast is het een moment dat ze merkt dat het leven gewoon doorgaat ondanks wat er allemaal gebeurt. Eb en vloed blijven doorgaan. Er is dan veel respect voor God en zijn schepping. Het geeft rust in het leven.

Voor films hoef je Iris niet direct wakker te maken omdat de voorkeur ligt bij series. Daarbij moeten ze niet te spannend zijn. Maar series als Suites, House en the Crown zijn met plezier bekeken. Voor de films worden er toch wel een aantal titels genoemd. Als eerste Notebook. Daarnaast Schindlerslist

een film die iedereen een keer gezien moet hebben om te zien wat de mensheid nooit meer moet doen. The Help een film over de kracht van woorden en herhaling en als laatste Pay it foreward een film die laat zien, op een goede wijze, dat je uiteindelijk krijgt wat je geeft aan een ander. Een film die erg past bij de wijze van leven die Iris graag uitdraagt.

Lezen is niet direct haar favoriet. Ze moet zoveel lezen in haar werk dat ze dat in haar vrije tijd minder doet. Als er gelezen wordt dan veel boeken over de tweede wereld oorlog. Iris is muzikaal en ze zingt dan ook in de band van haar kerk. Daarnaast is ze druk met de kinderen. Ze speelt hier graag mee of gaat graag een stukje fietsen. Dit zijn dingen die ze graag als gezin doet. Tevens is Iris creatief en dus ook druk mee, zolang er nog tijd over is, en dat is best wel eens lastig.

Als we Iris vragen waar ze van onder de indruk is, is haar eerste antwoord een mooie. Iris is zeer onder de indruk van hoeveel je kunt houden van iemand. Ze denkt daarbij aan haar man, kinderen, vader en moeder en andere familie. Tevens is ze onder de indruk van de seizoenen. Ondanks allerlei problemen, denk aan Corona in het verleden, gaan deze gewoon door. Dit geeft Iris Hoop omdat ze weet dat Hij er altijd is.

Als laatste hebben we altijd het politieke blokje. Iris heeft daar wel haar ideeen over omdat ze van dichtbij meemaakt hoe het gaat in de politiek. Als ze de politiek bekijkt zou ze graag zien dat mensen de verharding ten opzichte van elkaar en over het algemeen in het leven zouden lost laten. Deze verharding lijdt ook vaak tot polarisatie en dat is iets wat Iris enorm raakt. Vanuit eigen ervaring weet ze hoe het er aan toe gaat en wat dat doet met mensen. Ze zou dan ook graag zien dat politici anders met elkaar om zouden gaan. Dat men eerlijk zou zeggen wat men denkt. Ze zou het liefst zien dat men eens nadacht over de langere termijn dan alleen te willen scoren vandaag en nu. Tevens zou politiek niet op de persoon gespeeld mogen worden maar op het beleid. En waar ze echt van baalt is die enorme hoeveelheid tekst die men nodig heeft voor weinig woorden.

Aan de CDA’ers wil ze meegeven om vast te houden aan de vaste waardes van het CDA. Elkaar te blijven ondersteunen en vasthouden in moeilijke tijden. Ze zegt altijd als iedereen wat zou veranderen in zijn eigen straat wordt de wereld vanzelf mooier. Omdat het bijna onmogelijk is om in je eentje de wereld te veranderen. Iets waarmee we deze keer afsluiten en als schrijver van dit stukje zou ik dit ook iedereen mee willen geven.

Verandering is iets waar we dagelijks mee bezig zijn.

Sommige veranderingen gaan op een natuurlijke wijze. Je leven is altijd aan verandering onderhevig, soms plezierig: een kleinkind wordt geboren, en soms minder plezierig: het ouder worden gaat gepaard met gebreken.

Andere veranderingen dringen zich langzaam maar gestaag op doordat je oude denkbeelden niet meer passen in de huidige tijd. Over dit soort veranderingen wil ik hieronder meer vertellen.

Mijn belangrijkste schoolperiode was halverwege de jaren 80. Na de middelbare school studeerde ik vier jaar aan de Christelijke Hogere Landbouwschool in Dronten en het was een spannende tijd. Niet alleen voor mij persoonlijk, maar ook voor Nederland. De intensivering van de landbouw was in volle gang en nieuwe technieken zoals genetische manipulatie deden hun intrede. Op deze school werden mijn denkbeelden over de landbouw en de ruimtelijke ordening gevormd. Deze denkbeelden hebben in de afgelopen 40 jaar geen stand kunnen houden. Langzamerhand begonnen de ideeën van de traditionele landbouw – kort omschreven met de woorden “grootschalig” en “intensiever” – te wijken. Het was een langzaam proces om deze oude waarden los te laten. De realisatie dat onze wereld, inclusief de natuur, dit zo niet eeuwig volhoudt, had grote impact op de manier waarop ik naar de landbouw en de ruimte om ons heen ging kijken.

Hoe kunnen we de natuur een handje helpen zonder de toekomst van onze boeren in gevaar te brengen? Alles lijkt met alles verbonden en wijziging van het ene heeft weer gevolgen voor het andere. Een Gordiaanse knoop die we met z’n allen moeten ontwarren. Een noodzakelijke verandering waarbij zowel de natuur, als zeker ook de toekomst van onze boeren, samen als winnaar naar voren moeten komen.

Ik werd hier weer aan herinnerd bij het lezen van het “Regionaal Perspectief Landelijk Gebied” voor onze omgeving, opgesteld onder leiding van de regio FoodValley. Daarin stond de zin: “Herstel van het natuurlijke systeem van bodem, water en natuur, in goede balans met de ontwikkeling van een voedselsysteem voor de toekomst.” De regio FoodValley probeert deze Gordiaanse knoop met hun visie en plannen enigszins te ontwarren. Gaat het lukken? De toekomst zal het leren. Wel is duidelijk dat het volledig doorgaan op de oude weg, naar mijn idee, geen toekomst heeft.

Gertine Elsenaar
Raadslid CDA Putten, lid van de commissie Ruimte