Column Gertine Elsenaar

Verandering is iets waar we dagelijks mee bezig zijn.

Sommige veranderingen gaan op een natuurlijke wijze. Je leven is altijd aan verandering onderhevig, soms plezierig: een kleinkind wordt geboren, en soms minder plezierig: het ouder worden gaat gepaard met gebreken.

Andere veranderingen dringen zich langzaam maar gestaag op doordat je oude denkbeelden niet meer passen in de huidige tijd. Over dit soort veranderingen wil ik hieronder meer vertellen.

Mijn belangrijkste schoolperiode was halverwege de jaren 80. Na de middelbare school studeerde ik vier jaar aan de Christelijke Hogere Landbouwschool in Dronten en het was een spannende tijd. Niet alleen voor mij persoonlijk, maar ook voor Nederland. De intensivering van de landbouw was in volle gang en nieuwe technieken zoals genetische manipulatie deden hun intrede. Op deze school werden mijn denkbeelden over de landbouw en de ruimtelijke ordening gevormd. Deze denkbeelden hebben in de afgelopen 40 jaar geen stand kunnen houden. Langzamerhand begonnen de ideeën van de traditionele landbouw – kort omschreven met de woorden “grootschalig” en “intensiever” – te wijken. Het was een langzaam proces om deze oude waarden los te laten. De realisatie dat onze wereld, inclusief de natuur, dit zo niet eeuwig volhoudt, had grote impact op de manier waarop ik naar de landbouw en de ruimte om ons heen ging kijken.

Hoe kunnen we de natuur een handje helpen zonder de toekomst van onze boeren in gevaar te brengen? Alles lijkt met alles verbonden en wijziging van het ene heeft weer gevolgen voor het andere. Een Gordiaanse knoop die we met z’n allen moeten ontwarren. Een noodzakelijke verandering waarbij zowel de natuur, als zeker ook de toekomst van onze boeren, samen als winnaar naar voren moeten komen.

Ik werd hier weer aan herinnerd bij het lezen van het “Regionaal Perspectief Landelijk Gebied” voor onze omgeving, opgesteld onder leiding van de regio FoodValley. Daarin stond de zin: “Herstel van het natuurlijke systeem van bodem, water en natuur, in goede balans met de ontwikkeling van een voedselsysteem voor de toekomst.” De regio FoodValley probeert deze Gordiaanse knoop met hun visie en plannen enigszins te ontwarren. Gaat het lukken? De toekomst zal het leren. Wel is duidelijk dat het volledig doorgaan op de oude weg, naar mijn idee, geen toekomst heeft.

Gertine Elsenaar
Raadslid CDA Putten, lid van de commissie Ruimte

Kadernota 13 juni 2024

Zie hieronder de bijdrage van fractievoorzitter Wim tijdens de Kadernota op 13 juni 2024.

Kadernota 2025

Een solide kadernota in roerige tijden. Dat is wat vanavond voorligt in deze gemeenteraad. Dat is goed om te constateren, dat is mooi om te zien. Roerige tijden, dat zeker ook. In de wereld om ons heen met haar conflicten en oorlogen. Politiek gezien met de achter ons liggende verkiezing voor de Tweede Kamer en de daarop volgende kabinetsformatie. En onlangs de verkiezingen voor het Europese Parlement. De geopolitieke conflicten zorgen ook voor meer onrust en onvrede in de maatschappij. In de politieke arena.

Bij de behandeling van de kadernota kijken we terug en vooruit. De ontwikkeling van de politiek en het politieke debat aan de ene kant en de inhoud van de voorliggende Kadernota brengen me toch wat in een spagaat. Een maand geleden debatteerden we in dit huis over de uitvoeringskaders van de Spreidingswet. Deze kaders werden met steun van de coalitiepartijen aangenomen, en – zo valt uit de kadernota op te maken – voor de uitvoering van de wettelijke taken uit die Spreidingswet wordt menskracht ingezet vanuit het programma Maatschappelijke Participatie.

Wie de verslagen in pers en media over die bewuste raadsvergadering leest krijgt de indruk dat het wat we dan noemen ‘business as usual’ was. Een stevig debat, met voor- en tegenstanders en uiteindelijk een stemming in meerderheid vóór het raadsvoorstel. Dat ligt wat mij betreft echt anders: de behandeling van het voorstel en de uitkomst van de stemming gaan voor mij en voor de fractie van het CDA als een zwarte bladzijde de Puttense politieke geschiedenis in. Zeven van de 19 leden van deze raad stemmen tegen de uitvoering van een bij wet opgelegd taak. En in de onderbouwing van een deel van de tegenstemmen klinkt ook nog eens door dat vluchtelingen en statushouders als een soort van tweede of derderangs burgers worden gezien.

Het is één van de pijlers van onze democratische rechtstaat: overheid en burgers houden zich aan de wetten van dit land. Daar zweren of beloven we trouw aan bij onze aanstelling tot raadslid. In die pijler wordt door een deel van de raad de zaag gezet. Het heeft ons als fractie geschokt, persoonlijk heb ik er de afgelopen weken meermaals wakker van gelegen. Het zijn zaken die in mijn optiek de geloofwaardigheid en het gezag van ons openbaar bestuur ondergraven.

Dan sla ik bij de voorbereiding op deze Kadernota de krant op. En kom ik een paginagrote advertentie van WijPutten tegen. Laat ik de inhoud wat op me inwerken, dan denk ik: ‘wat een desinformatie en suggestief omgaan met de waarheid’. Nog zo’n element wat helaas steeds vaker wordt ingezet tegen het openbaar bestuur.
Als CDA staan we voor een fatsoenlijk land, voor een fatsoenlijk debat en voor fatsoenlijke politiek. Die grenzen worden ons inziens in bovenstaande voorbeeld echt overschreden. En ik begrijp werkelijk niet waarom. Wat de CDA-fractie betreft moet het deze kant niet op. En richting de toekomst is voor ons de vraag: bewegen we ons met z’n allen nog wel op hetzelfde speelveld? En binnen dezelfde spelregels? (wettelijke kaders zo u wilt).

Het moge duidelijk zijn: over het voorgaande heeft de fractie van het CDA grote zorgen. En het leidt ook nog eens af van waar we mee bezig willen zijn. Het belang van Putten en onze inwoners. Dan heb ik het over het vele goede en harde werk dat er wordt verzet door college en ambtenaren op een aantal grote en belangrijke dossiers.

Diverse onderwerpen komen aan bod in de kadernota. Zo zien we de voortgang in de ontwikkeling van de zuidelijke ontsluitingsweg voor Putten. Belangrijk voor de woningbouw aan de zuidkant van Putten en voor een betere verdeling van de verkeersdruk in en rond het dorp. Goed te zien dat het college dit voortvarend oppakt. Ook als het gaat om het betrekken van de omgeving en de inwoners bij deze plannen. Want laten we daar ook eerlijk over zijn: de beoogde ontwikkelingen aan de zuidkant van Putten zijn heel ingrijpend.

In de commissie Samenleving wordt de raad volgende week bijgepraat over het Integraal Huisvestingsplan voor het onderwijs. Een belangrijke impuls voor het onderwijs in onze gemeente. Met 38 miljoen een van de enorme investeringen die dit college wil doen, ten behoeve van het veilig en solide kunnen huisvesten van onze jeugd in de schoolbanken. Een daadkrachtig en betrokken plan, zeker gezien er veel investeringen waren achtergebleven de afgelopen jaren. We zijn er trots op dat dit college wél de daad bij het woord voegt.

Ook in het zorgdomein. We spreken normaalgesproken niet over individuele gevallen, maar iedereen heeft in de Stentor het verhaal van Indy kunnen lezen. Een dossier waarop onze ambtenaren en de wethouder tot het uiterste zijn gegaan om een zorgaanbieder te vinden die haar een plek kon bieden. In een samenleving die steeds individueler wordt is dit juist wat het verschil maakt. Het niet loslaten van een casus, ook al is de oplossing moeilijk vindbaar. Omzien naar elkaar en verantwoordelijkheid nemen.

Dat typeert dit college en onze ambtelijke organisatie. Een coalitieakkoord en een collegewerkprogramma tot uitvoer brengen. Ondanks allerlei omgevingsfactoren die het bepaald niet gemakkelijk maken. Er wordt doorgepakt en dit college schuwt niet om moeilijke beslissingen te nemen. De hete aardappelen van de afgelopen jaren worden echt opgepakt. Het doel? Putten beter, mooier en toekomstbestendig maken voor al onze inwoners. De voorliggende Kadernota biedt wat ons betreft een prima basis voor de begroting van de komende jaren.

Column Annemarie Kemp-Van de Brug

Afgelopen december werden mijn man Peter en ik wederom trotse ouders van een dochter. Isa is een blije baby – die gelukkig al goede nachtjes slaapt 😊 – en speelt graag met haar grote zus Anna van 2,5. We zijn enorm dankbaar voor ons fijne gezin en genieten van het opgroeien van onze meiden.

Zij zijn nu nog maar klein, maar als ouders hebben we wel al geleerd dat we constant bezig zijn met hun toekomst. Dat is met de geboorte van de dames ook ‘geboren’; een constant verantwoordelijkheidsgevoel en de wil om het beste door te geven wat we maar kunnen. Een deel gaat over noodzakelijkheden in het leven; bijvoorbeeld het leren om met geld om te gaan en zelfstandig te zijn. Of om allemaal je steentje bij te dragen in het huishouden. Maar, nog veel meer over wat wij belangrijk vinden om aan onze meiden te leren. Wat is voor ons nou belangrijk om in hen terug te zien als ze -vast veel te snel- volwassen zijn?!

Die vraag heb ik mezelf vaak gesteld sinds ik moeder mocht worden. In een polariserende samenleving, waarin we onszelf vaak belangrijker vinden dan een ander, hoop ik dat onze meiden opgroeien als zorgzame en betrokken inwoners. Zie naar elkaar om, en zoals onze partijleider Henri Bontenbal zegt: practise what you preach. Wat we willen veranderen aan onze samenleving, moeten we ook zelf doen.

Dus als we willen dat er een einde komt aan eenzaamheid; ga nog deze week bij iemand op bezoek waar je hoognodig een keer langs moet. We kennen allemaal wel iemand waarvan we regelmatig denken; daar zou ik snel weer eens langs moeten. Ik ook, de drukte van alledag zorgt er zo vaak voor dat het er weer bij inschiet. Terwijl een klein gebaar als een kopje koffie drinken met elkaar zo gewaardeerd wordt en de ander een fijne dag bezorgd. Dat willen we allemaal toch?!

Naast die zorg voor elkaar hoop ik dat we als samenleving weer wat meer naar elkaar toe groeien. Elkaar wat gunnen, het is toch prachtig om blij te kunnen zijn voor de successen van een ander? Nu lijkt het soms wel of er zoveel cynisme en achterdocht in ons huist dat we bij voorbaat al afhaken. Ook politieke discussies worden alsmaar scherper. Ik ben blij en trots dat onze collega’s in Den Haag het tij proberen te keren en een kritische maar positieve houding hebben. ‘Goede plannen steunen we, en anders proberen we om het plan beter te maken’. Een inspirerend standpunt.

Al met al hoop ik dat we allemaal, de gehele samenleving in al haar verscheidenheid, wat liever en milder worden naar elkaar. We mogen hierbij vertrouwen op Zijn leiding. Het is een geruststellend idee dat Hij een plan met ons allemaal heeft en geeft wat daarin nodig is. Dus als het gaat om wat écht belangrijk is om door te geven aan onze lieve dochters hebben we daar het antwoord. Een toekomst vol van hoop!

U geeft een toekomst vol van hoop
Dat heeft U aan ons beloofd
Niemand anders U alleen
Leidt ons door dit leven heen

Op bezoek bij.. Gert Aalten

Op bezoek bij

Deze keer mochten wij op bezoek bij een bekende persoon voor het CDA Putten. Wij zijn op de koffie geweest bij Gert Aalten. Geboren in 1949 in Putten als oudste van een gezin met vier kinderen. Twee heren en twee dames. Opgegroeid met plezier in Putten. Later getrouwd met Aartje van Dronkelaar uit Nijkerk en zelf ouders mogen worden van twee zonen.

Gert ontdekte tijdens zijn schooltijd, die hij afsloot met de Mulo, dat hij qua techniek niet vooraan had gestaan. Hij had veel plezier in tuinieren en werken in het groen maar op technisch vlak ging het niet van een leien dakje. Na zijn opleiding is hij in 1965 gaan werken bij de gemeente Putten als een soort “Manusje van alles” zoals Gert dat noemde. Hij was druk op het gebied van algemene zaken, ruimtelijke ordening, volkshuisvesting en nog veel meer zaken. In die tijd kwam Gert er achter dat hij besturen wel een interessant geheel vond.

In de periode 1969-1970 voldeed Gert netjes zijn militaire dienstplicht. Na zijn dienstplicht ging hij weer werken bij de gemeente Putten. Hij ging echter solliciteren en kwam terecht in de gemeente s-Graveland. Hier hield Gert zich ook druk met algemene zaken, ruimtelijke ordening en volkshuisvesting en alles wat er verder op zijn pad kwam. Ze waren als gezin ook woonachtig in s-Graveland. Echter Gert wilde na van loop van tijd weer eens elders kijken. Zo kwam het gezin in 1976 terecht in de gemeente Muiden. Gert werd daar hoofd van de afdeling algemene zaken en ruimtelijke ordening e.d.. Dit beviel Gert prima maar zijn ambitie was om gemeente secretaris te worden. Na een aantal sollicitaties, bij andere gemeentes, kwam deze plek vrij in Muiden en werd Gert aangenomen als gemeente secretaris van de gemeente Muiden. Een mooie en roerige tijd met grote woningbouw projecten, een gemeente fusie en nog veel meer dat Gert nog steeds niet mag vertellen. Een ding heeft Gert wel altijd getracht te doen en dat is neutraal staan in de discussie. Dit omdat je iedere vier jaar weer een ander college had en je met iedereen door een deur moest. Gert geeft aan dat hij nu daarom nog steeds vaak zijn mond houdt in discussies omdat hij zich dat eigen heeft gemaakt in zijn taak als gemeente secretaris.

In 2006 verhuisden Gert en Aartje weer naar Putten. Ze verhuisden naar het huis waar zijn ouders als laatste hadden gewoond voordat ze naar het dorp verhuisden. Lekker in het buitengebied in de natuur die Gert en Aartje beide liefhebben. Gert bleef werken tot 2009 bij de gemeente Muiden en ging toen, na 44 dienstjaren, met pensioen. Een mooi verhaal van de laatste drie werk jaren is, dat Gert die altijd max 10 minuten fietsen van zijn werk woonde, in een keer een forens werd met files e.d.. Hij moest daar erg aan wennen maar kan daar nu nog om lachen.

Gert heeft zich altijd verbonden gevoeld met het CDA vanwege de C. Een partij met een bijbelse boodschap waar solidariteit, rentmeesterschap e.d. voorop staan sprak hem erg aan. Hij is dan ook al meer dan 35 jaar lid van deze partij. Ondanks zijn verbondenheid aan de partij, heeft hij tijdens zijn periode dat hij werkzaam was in verschillende gemeentes, weinig extra gedaan voor het CDA. Soms wat meedenken op provinciaal of landelijk niveau maar nooit op de voorgrond.

In 2006/2007 veranderde dat. Hij was nog niet met pensioen en werd gevraagd voor het bestuur van CDA Putten. Na eerst wat tegen gas geven werd Gert toch voorzitter van de club. En hij heeft daar geen spijt van. “Was een mooie tijd” zoals Gert zelf zei. We hadden een leuk bestuur. De werkzaamheden rond de verkiezingen waren erg leuk alleen de corona tijd was erg lastig. Gert wil alles goed doen want anders doet hij het liever niet. Dit was erg lastig in die periode. Daarnaast waren er veel zorgen rond de gezondheid van een van de zonen. Uiteindelijk heeft zijn vrouw Aartje haar nier afgestaan en mogen we met dankbaarheid aan God, vermelden dat het goed gaat met moeder en zoon. Na 12 jaar heeft Gert het stokje overgedragen.

Het is voor veel mensen lastig te zeggen waar ze trots op zijn. Dit omdat er vaak veel zaken zijn waar je dankbaar voor bent. Dit geldt ook voor Gert. Maar als hij iets moet noemen zijn dat vooral zijn vrouw, kinderen met aanhang en kleinkinderen. Hij is trots op Aartje die een nier heeft afgestaan. Gert vermeldde dat hij in die periode ook vooral ontroerd was over het feit dat, mensen vanuit allerlei hoeken ( familie , kennissen, vrienden, werk e.d.), zich aanmelden als donor. In zijn werk is hij blij dat hij veel mensen heeft kunnen helpen op allerlei manieren. Hij mocht goede dingen doen voor de gemeenschap en dat voelde goed. Al met al was Gert zijn conclusie dat hij dankbaar was voor zijn leven met alle pieken en dalen die er waren geweest.

Op gebied van vakantie zijn Gert en Aartje echte caravan mensen. Al veertig jaar hebben ze er een en ze zijn overal geweest. Jaren lang was Frankrijk de bestemming maar ook Scandinavie was regelmatig een bestemming. De reizen naar Israel waren bijzonder gezien de verhalen uit de Bijbel die daar dichtbij kwamen. De reis naar Suriname was voor Gert in een aantal opzichten ook een eye opener en daarom zeer bijzonder. Maar Ierland is zeker ook het vermelden waard. Nu ze ouder worden verandert de vakantie behoefte wel maar de caravan is er nog steeds.

Gert leest veel. Soms een luchtige detective of thriller is prima. Maar vaak is het wat zwaardere kost. Hierbij zijn de kranten , politiek, geschiedenis, cultuur en aardrijkskunde vaak het hoofdthema. Hij mag er graag wat van opsteken als hij wat leest. Muziek en films is heel wat anders. Gert mag best graag eens mee gaan naar een concert. Maar echte liefde voor muziek is er niet echt. Hij is er achter gekomen niet muzikaal te zijn en dat ritme niet voor hem is weggelegd. Bij films is dit echter nog erger. Gert kon mij geen goede film noemen.

Maar goed wat zou je ook als je vrije tijd nog steeds wordt gevuld met allerlei andere zaken. Gert is bestuurlijk nog steeds druk met de BOA en BoerenNatuurVeluwe( Agrarisch Natuur Beheer) . Bij de laatste zit hij in het algemeen en dagelijks bestuur en dit vergt nog steeds veel tijd. Hij gaat op zijn tijd ook mee de polder in en hoopt dat in de toekomst vaker te gaan doen. Zijn bestuursperiode loopt binnenkort af en hij hoopt er dan meer tijd voor te hebben.

Als je Gert vraagt waar hij van onder de indruk is komen we als snel weer bij het CDA. Henri Bontenbal is een man waar hij veel respect voor heeft. Door zijn eerlijke verhaal zet hij het CDA weer op de kaart als een betrouwbare partij met een eerlijk verhaal van minder ik en meer wij.

Als we dan verder praten over de politiek wil Gert vooral meegeven dat de landelijke politiek eens moet stoppen met de Haagse spelletjes. Men moet weer gaan luisteren naar de zaken in het land. Daarnaast moet men zich weer eens fatsoenlijk gaan gedragen naar elkaar. Dit omdat men in Den Haag een grote voorbeeld functie heeft. Tevens zou men meer visie moeten ontwikkelen en minder moeten leven met populisme en de waan van de dag. Volgens Gert gaat het er in de Puttense politiek nog steeds fatsoenlijk aan toe.

Voor het landelijke CDA zou Gert mee willen geven, dat de C weer een grotere rol speelt in solidariteit naar elkaar. Het opkomen voor elkaar en het beter verdelen van de lasten. Daarnaast wil hij het CDA Putten meegeven zich te bekommeren om verkeer, ruimtelijk ordening en dan vooral de woningbouw. Het is voor de jeugd onmogelijk wat te vinden in Putten. Zoek naar meer mogelijkheden voor hoogbouw en vooral sociale woningbouw. Maar vooral wil hij het CDA sterkte wensen in het oplossen van al deze grote problemen. Want Gert maakt zich zorgen over de toekomst. Over de genoemde zaken maar ook over de natuur en wat daar van overblijft in de toekomst als we met zoveel mensen in zo’n klein landje wonen.

Column Henk Mosterd

Afgelopen week had ik een overleg met een aantal Europese collega’s. Tijdens de
gesprekken viel mij op dat de politieke problemen waar wij als Nederland mee worstelen ook
zeker in onze buurlanden voorkomen, denk dan vooral aan huisvesting, klimaat en het
alsmaar meer polariseren van het politieke klimaat. Ook werd genoemd dat de jeugd een
afnemend vertrouwen in de overheid heeft, als één van de redenen werd genoemd dat hun
toekomstperspectief zo onzeker is.

Wanneer ik wat verder over de zorgen van de jeugd nadenk dan zit daar zeker een kern van
waarheid in. Een baan is over het algemeen nog wel goed te vinden maar een betaalbaar
huis ligt helaas voor weinigen binnen handbereik. Vroeger heb ik geleerd dat je moet sparen
voor later maar wanneer is later voor de jeugd? Om toch niet eindeloos te wachten totdat er
een keer een betaalbare woning voor hen is zie je dat ze nu meer genieten van het nu en het
later maar vooruitschuiven. Het gevolg is dat het spaarpotje hierdoor niet echt aangroeit wat
natuurlijk weer haaks staat op het geld dat straks nodig is wanneer er wel een woning
beschikbaar komt.

De grote vraag is natuurlijk, hoe kan de overheid het tij keren? Door regelgeving is de
flexibiliteit en slagvaardigheid van de beschikbare mogelijkheden beperkt. Als je
bijvoorbeeld ergens een woonwijk wilt bouwen dan worden de plannen vaak afgeremd door
de stikstofproblematiek of andere bezwaren, al dan niet gegrond. Het is om deze redenen
een utopie om te denken dat we zomaar een woonwijk uit de grond kunnen stampen, hoe
graag wij dat dus ook zouden willen.

Betekend dit dan dat iedereen tot z’n 40ste bij zijn ouders moet blijven wonen of misschien
Putten moet verlaten om ergens anders te gaan wonen waar de wachtlijst korter is? Laten we
hopen van niet maar soms denk je wel eens stiekem… Wat als de overheid zich iets
flexiberen zou opstellen door bijvoorbeeld woningsplitsing eenvoudiger te maken en/of een
tijdelijke woonruimte toestaan zolang de betreffende burger op de wachtlijst staat. Uiteraard
is dit hardop dromen maar het zou toch mooi zijn als we zo onze jeugd een toekomst kunnen
geven? Zou zo het vertrouwen niet weer terugkomen, de jeugd wil zich gehoord voelen!

Henk Mosterd
Bestuurslid CDA Putten

Op bezoek bij.. Jan van Meerveld

Op bezoek bij

Welkom bij onze rubriek op bezoek bij. Hierin bezoeken wij leden en laten wij, naar aanleiding van een aantal vragen, hun mening en adviezen geven over het CDA.

Deze keer mochten wij aan tafel schuiven bij een geboren en getogen Puttenaar. Jan van Meerveld, 39 jaar en vrijgezel, woont, op een korte periode na, zijn hele leven al in Putten. Met veel plezier in zijn eigen appartement met volle tevredenheid. Als onafhankelijk persoon is hij niet echt van het huisje, boompje, beestje verhaal en daar voelt hij zich prima bij.

Uit een gezin met vader, moeder en een zusje was er een goede jeugd en veel plezier. Waar interesse soms een generatie overslaan is dat bij Jan ook. Zijn hele leven al getrokken door de publieke sector in Nederland, net als zijn opa en overgrootvader, studeerde Jan bestuurskunde in Enschede. Dit was ook de enige periode dat Jan Putten heeft verlaten. Na de studie was er weinig aanbod van werk voor Jan en besloot hij docent te worden op de Meerwaarde. Dit heeft hij met plezier gedaan. Echter twee jaar geleden besloot Jan te solliciteren bij de gemeente Putten en is hij daar aangenomen. Als beleidsadviseur Sociaal Domein is Jan zeer blij met zijn nieuwe baan in zijn eigen dorp.

Jan is al jaren aangesloten bij het CDA. Dit omdat hij het een brede partij vindt met Christelijke wortels maar waar de bijbel niet als een strak routeboek wordt gezien. Het is meer een partij die je stimuleert Christelijk te handelen. Hij is actie geworden tijdens zijn studie en werd gemotiveerd door Balkenende. Hij werd in Enschede lid van het CDJA.

Toen Jan terugkwam van de studie werd hij benaderd door de toenmalige voorzitter van het CDA. Of Jan geen trek had om op de lijst van de gemeenteraadsverziekingen te staan. Zo werd Jan in 2014 eerst commissielid en in 2015 raadslid (net als zijn overgrootvader) met portefeuille Ruimtelijke Ordening. Dit heeft hij 6 jaar gedaan met veel plezier en overtuiging.

Als je Jan vraagt waar hij trots op is kijkt hij in eerste instantie wat bedenkelijk. “Dat is lastig te zeggen” zegt Jan. “Ben er trots op dat ik tevreden ben ook al kan ik daar zelf weinig aan doen” is uiteindelijk het antwoord. Volgens Jan is dat best bijzonder, omdat je merkt in Nederland, dat veel mensen die alles hebben nog steeds niet tevreden zijn. Mensen zijn vaker aan het klagen dan hun zegeningen aan het tellen. Als onderbouwing geeft Jan aan niet jaloers te zijn, gezond, sportief en zeer positief in het leven te staan. Maar hij geeft duidelijk aan dit niet te zien als een verdienste.
Als we komen op zijn favoriet vakantiebestemming kan Jan niet direct een plaats aangeven. Hij heeft wel een voorkeur voor Duitsland. Maar ook Oostenrijk en ander landen waar bergen zijn om te beklimmen vindt hij leuk. Als hij op vakantie gaat combineert hij wielrennen graag met cultuur. Daarbij gaat hij meestal alleen en dat vindt hij plezierig. Hij wil dan ook graag zijn grenzen verleggen op zowel sportief als cultuurgebied. Ieder keer hetzelfde is niets voor Jan. Hij wil op zijn tijd wel even uit zijn comfortzone stappen.

Jan is op zijn tijd een langzame lezer, zoals hij zelf aangaf. Bij voorkeur echte literatuur of cultuurboeken. Veelal gericht geschiedenis, Duitsland en de DDR en het politieke klimaat voor de tweede wereldoorlog. Maar ook fictie en non-fictie wordt wel eens gelezen. Voor muziek is Jan ook wel te porren. Zijn smaak is daarbij zeer breed. Van klassiek tot dance. Maar live meemaken kan je interesse nog verder verbreden. Maar de keus heet veelal te maken met de stemming op dat moment. Films kijkt Jan weinig als de film Shawshank Redemption wel een van zijn favoriete. Niet alleen om het verhaal maar ook de tijd waarin het zich afspeelt.

Als hobby’s heeft Jan er meerdere. Jan is erg sportief. Hij doet nu graag fietsen en klimt hierbij op de hoogste bergen in Europa. Ook al weet je dat je stuk gaat het behalen van de top geeft een lekker gevoel volgens Jan. Ook mountainbiken en squash worden nu veel gedaan. Vroeger ook tafeltennis op een redelijk niveau. Daarnaast is lezen ook een favoriet en sinds kort ook het maken van muziek met een Cajon. Jan is er tot zijn verrassing achter gekomen toch ook enig ritmegevoel te hebben. Zoals eerder aangehaald wil Jan graag zijn leven verbreden ook met zijn bezigheden in zijn vrije tijd.

Als je Jan vraagt of hij ergens van onder de indruk is noemt hij direct de natuur. In de natuur is alles divers en functioneel en prachtig gemaakt door onze God. Dat maakt indruk op Jan. Daarnaast is hij erg onder de indruk van gebouwen. Vooral de stijl maar ook hoe het gebouwd is. Als voorbeeld geeft hij een kathedraal. Veel mensen begonnen eraan zonder te weten of ze hem ooit af zouden zien. Voor dat beeld erachter heeft Jan veel respect. Maar ook de oude bouwstijlen. Als het om personen gaat dan vindt hij de mensen achter het verzet bij een oorlog ook respectvol. Een prominent figuur vindt hij daarbij de heer Navalny die, ondanks dat hij wist dat hij opgepakt zou worden en eventueel vermoord, toch terugging naar Rusland om daar het verzet te leiden.

Als Jan het voor het zeggen had in de politiek zou hij als eerste het gezag weer proberen terug te brengen. Er zijn te veel mensen met zomaar een mening tegenwoordig. Zonder enige beperking van kennis brengt men dit te pas en te onpas ook naar buiten. Hierdoor is het respect voor de overheid en de wetenschap, en het vertrouwen daarin, te veel verdwenen. Vroeger luisterde men meer naar mensen met kennis. Nu wordt er direct gezegd dat het ook maar een mening is. Er is daardoor ook veel achterdocht ontstaan. Dat gezag moet weer worden teruggebracht door mensen die natuurlijk gezag hebben. Volgens Jan is Henri Bontenbal wel een dergelijk persoon. Hij wil de CDA’ers dan ook meegeven trouw te blijven aan de partij. De hoop niet te verliezen en minder vluchtig te zijn. Je partij kan niets alles naar je zin maken. Echter hoppen van de ene naar de andere partij is ook geen oplossing. Kijk maar naar het politieke klimaat in Nederland. Kies voor de partij die het beste doet voor het land. En Volgens Jan is dat nog steeds het CDA.

Column Jim

Meedoen in gelijkwaardigheid

Hoe is het om jou te zijn? Een manier om beter naar elkaar te kijken, te luisteren en begrip te krijgen voor elkaar. 

In Putten mogen alle mensen mee doen. Ieder mens is anders. Maar toch: je hoort erbij. Dat is inclusie. Hoe je er ook uitziet. Van wie je ook houdt. Of waar je naar de kerk gaat. 

Of je man of vrouw bent. Of als je een handicap hebt. Het maakt niet uit. Je hoort erbij in Putten. 

In de raadscommissie en raadsvergadering van de afgelopen maand heeft de raad het plan ‘Meedoen in gelijkwaardigheid’ behandeld. In het coalitieakkoord stond er een heldere opdracht voor het college: breng in beeld of er groepen mensen in Putten te maken hebben met discriminatie. Stel op basis van de uitkomsten van een plan van aanpak op om de veiligheid, weerbaarheid en sociale acceptatie van deze mensen te verbeteren en dit in de beleidsstukken van onze gemeente mee te nemen. 

Dit alles zou moeten leiden tot een inclusieve samenleving. Maar wat houdt zo’n inclusie samenleving nu eigenlijk in? 

In de zomer van 2022 bij de portefeuille verdeling hield deze vraag mij bezig. Zijn wij als Putten inclusief? Lukt het ons om te luisteren naar de ander? Als toekomstig wethouder wilde ik graag aan de slag met dit thema en stak ik mijn vinger op bij dit onderwerp. 

Jarenlang heb ik in de hulpverlening gewerkt met vele verschillende kwetsbare groepen. Ik vind het van groot belang dat iedereen in staat moet zijn (binnen zijn of haar mogelijkheden) om te kunnen meedoen.

Het CDA is een veelkleurige partij. Wij zijn een volkspartij. Het CDA DNA is geworteld in alle lagen van de maatschappij. Wij staan midden tussen de mensen, want daar is het ooit voor ons begonnen. Wij kiezen voor samenwerken als politiek, voor het algemeen belang boven het eigenbelang.  Dit komt ook terug in de uitgangspunten van de partij: recht doen, rentmeesterschap, solidariteit en gespreide verantwoordelijkheid. 

Terug naar Putten. Gaat het ons lukken om in Putten te gaan voor een inclusie samenleving? En wat is daarvoor nodig? In mijn beleving gaat inclusie niet over gelijkheid of gelijkvormigheid maar over gelijkwaardigheid. Oog hebben voor de ander, een luisterend oor. Als er sprake is van inclusie, is er respect voor de ander. Dit respect uit zich, in het accepteren van de ander, ondanks de verschillen.

Als het ons lukt om die bruggen te slaan, dan zijn we op weg naar een inclusie samenleving. 

Gaat u mee bruggen bouwen? 

Jim van den Hoorn; Wethouder gemeente Putten

CDA Putten stelt vragen over Gelders Winterfonds

Vanuit de CDA-fractie hebben we vragen gesteld aan het college inzake de inzet van provinciaal geld uit het Gelders Winterfonds. Dit fonds van in totaal 10 miljoen euro is in 2022 door de provincie Gelderland in het leven geroepen. Het fonds is bedoeld om gemeenten in staat te stellen maatschappelijke/religieuze instellingen en het MKB ondersteuning te bieden in hoge energiekosten.

Het college van de gemeente Putten heeft uit dit fonds ongeveer 117 duizend euro ontvangen. Vorig jaar is een gemeentelijke subsidieregeling in het leven geroepen voor de inzet van dat geld. De regeling zag op de periode oktober 2022 – december 2022.

Vanuit de samenleving bereikten ons berichten dat veel van partijen uit de beoogde doelgroep geen beroep op de regeling konden doen. Weliswaar kregen deze partijen met hoge energiekosten te maken hadden, maar de problematiek trad niet in het aangegeven tijdvak op, maar wel in 2023.

De vragen die we hebben gesteld zien op de regeling en of er van het vanuit de provincie ontvangen geld nog middelen over zijn gebleven.

Dat blijkt het geval: van de oorspronkelijke 117 duizend euro is nog zo’n 95 duizend euro over. Op verdere vragen heeft het college ons geantwoord dat zij voornemens is om de regeling – met aangepaste voorwaarden – opnieuw open te stellen om zo ook het restant van het ontvangen geld binnen de door de provincie gestelde kaders in te zetten.

Als CDA-fractie zijn we blij met de ontvangen antwoorden en we roepen partijen uit de beoogde doelgroep dan ook op om de gemeentelijke kanalen in de gaten te houden voor berichtgeving op dit onderwerp.

Lees hier de vragen en de beantwoording vanuit de gemeente.

Onze fractie stelt vragen over kinderen zonder zwemdiploma

Schriftelijke vragen ex. artikel 37 van het Reglement van Orde inzake nieuwsbericht in landelijk nieuws over oplopend percentage kinderen zonder zwemdiploma
Op 28 november 2023 publiceerde nos.nl een nieuwsitem waarin wordt bericht dat het aantal kinderen tussen 6 en 16 jaar dat geen zwemdiploma heeft sinds 2018 is verdubbeld (van 6% naar 13%).

Graag ontvangt de CDA-fractie antwoorden op de volgende vragen:

  • Beschikt de gemeente over gegevens of deze stijging zich ook in Putten voordoet?
  • In het item wordt als belangrijk onderdeel kosten van een zwemdiploma genoemd.
    Vraag: Biedt onze gemeente financiële ondersteuning aan mensen met een kleine portemonnee voor het behalen van een zwemdiploma?
  • Een andere groep die in het artikel genoemd wordt is kinderen met een migratieachtergrond.
    Vraag: Is er in inburgeringstrajecten aandacht voor het belang van kunnen zwemmen in een waterrijk land als Nederland?
  • Vraag: Is er in de contacten met (basis)scholen aandacht voor deze problematiek?
  • Vraag: Kan de gemeente mogelijk nog meer/anders doen om deze trend te helpen keren?

 

Beantwoording schriftelijke vragen

 

Met vriendelijke groet,
Fractie CDA Putten,
Wim van de Koot

Gemeenteraad 21 december 2023

In de gemeenteraadsvergadering van 21 december 2023 is het beleidsplan ‘Meedoen in gelijkwaardigheid’ vastgesteld. Unaniem hebben de zes raadsfracties zich achter dit plan geschaard, waarin inclusie en gelijkwaardigheid en het tegengaan van discriminatie centraal staat.

Aan het plan, waarvoor het startschot werd gegeven middels een motie, aangenomen in 2021, is twee jaar intensief gewerkt. Constructieve gesprekken met groepen inwoners, instanties, ambtelijke organisatie en college zijn gevoerd. Ook is er een online enquête gehouden waarop door zo’n 200 mensen is gereageerd.

Het resultaat is een beleidsstuk vol concrete acties, die gericht zijn op het met elkaar in gesprek gaan en blijven over meedoen. Dit onderwerp is voor het CDA erg belangrijk en tijdens de coalitieonderhandelingen heeft de CDA-fractie zich hard gemaakt om dit ook een plaats te geven. We zijn trots en blij met het plan dat nu is aangenomen. Hieronder de integrale tekst van de bijdrage van fractievoorzitter Wim van de Koot tijdens de raadsvergadering op 21 december 2023.

Voorzitter, voor ons ligt ter vaststelling het Beleidsplan ‘Meedoen in gelijkwaardigheid’. En om met de deur in huis te vallen: als CDA fractie zijn wij blij met dit plan; zijn we trots op dit plan en we vinden het heel mooi dat in dit beleidsplan in de volle breedte alle groepen aan bod komen voor wie meedoen soms of ook vaker moeilijk is.

Voorzitter, in de Commissievergadering is er al het nodige over dit beleidsplan gezegd en bij de voorbereiding op deze raadsvergadering liet ik dat gesprek, die vergadering nog eens de revue passeren. En het kernbegrip wat ik dan in deze bijdrage centraal wil stellen is: een constructieve dialoog. Het CDA is een partij die graag de verbinding zoekt en dat doe je door het voeren van een constructieve dialoog. In gesprek zijn draagt bij aan wederzijds begrip, en wederzijds begrip leidt tot wederzijds respect. En daarbij hoef je het niet altijd met elkaar eens te zijn.

Voorzitter; dit stuk vindt zijn oorsprong – zoals ook in de inleiding is weergegeven – in een motie uit 2021. Hoe ik de aanloop naar die raadsvergadering, waarin deze motie ter tafel lag, heb beleefd en ook die raadsvergadering zelf heb ervaren? Ik miste die constructieve dialoog. Die dialoog heb ik wél ervaren toen we een aantal maanden later met de partijen die nu de coalitie vormen nadachten over inclusie en de inclusieve samenleving voor ons coalitieakkoord.

Voorzitter; die constructieve dialoog is er ook geweest bij de totstandkoming van dit plan. Daar rept het plan zelf over, maar dat hebben we ook op allerlei andere vlakken en vanuit allerlei andere hoeken gehoord: burgers, instanties, ambtenaren en college; ze hebben samen gewerkt en samen gesproken. Samen een goed gesprek gevoerd waaruit dit beleidsplan is gerold.

Voorzitter; de fracties in deze raad, de burgers in onze gemeente, instanties; ze gaan elk op een eigen manier met het onderwerp ‘meedoen en inclusie’ om. Ze leggen accenten op verschillende groepen; ze leggen accenten op verschillende vormen van meedoen. Maar al die groepen hebben zoals gezegd een plek gekregen in dit beleidsplan. Als overheid zijn we er voor de hele samenleving; voor al die groepen en daar wil dit beleidsplan handen en voeten aan geven. Een groot compliment dan ook aan onze ambtelijke organisatie, wethouder Van den Hoorn en het college en uiteraard ook aan alle mensen die in de aanloop naar dit beleidsplan de moeite hebben genomen om mee te praten.

Voorzitter; met een beleidsplan alleen is het niet klaar. De uitvoering van dit plan is opnieuw die constructieve dialoog. Een van de respondenten aan de enquête gaf aan dat het tijd wordt dat we dat eens gaan doen met elkaar. Ik zou echter willen zeggen: een constructieve dialoog voeren is iets wat van alle tijden is. Ik denk dat er in alle tijden waar mensen met elkaar leven momenten zijn geweest waarop je met elkaar ziet dat groepen buiten de boot vallen. Dat groepen buiten worden gesloten en dat je ervoor moet waken dat discriminatie de kop opsteekt of zelfs de overhand krijgt. Ik denk dat er genoeg voorbeelden in de geschiedenis zijn die ons daar aan herinneren. Dus ik zou zeggen: met dit beleidsplan is het niet klaar. De uitvoering is een constructieve dialoog; met elkaar in gesprek gaan en met elkaar in gesprek blijven. Dat is nooit af. Die dialoog moeten we blijven voeren. Een verantwoordelijkheid voor iedere inwoner van onze gemeente en wat mij betreft voor ieder lid in deze gemeenteraad. Als CDA doen we daar graag aan mee en we zien de verdere stappen en uitvoering van dit beleidsplan met belangstelling tegemoet. Dank u wel!